Sight seeing richting Waihau Bay
Blijf op de hoogte en volg Martin
24 Februari 2020 | Nieuw Zeeland, Waihau Bay
Waar de dag van gisteren mee werd afgesloten, wordt vandaag mee begonnen. Wanneer ik om half acht richting de "bathroom" loop, hoor ik op het dak dat de regen met bakken uit de hemel valt en ik voel ook gelijk dat het aan de frisse kant is. Na mijn dagelijkse meditatie en het ontruimen van mijn kamer neem ik ruimschoots de tijd voor het ontbijt. Omdat het aanhoudt met regenen, blijf ik nog ruim een uur in de hostel, tot het voorzichtig begint op te klaren. Ik wil onderweg namelijk graag wat plekken bezoeken, waarvoor het wel een beetje redelijk weer moet zijn.
Het zit de rest van de dag niet tegen met het weer, al vallen er af en toe wat druppels, waait het vrij stevig en is het, zeker de eerste uren, aan de koude kant. Niet echt het weer om lange tijd buiten te blijven vertoeven, tenzij je in beweging blijft en dat was ik vandaag niet van plan :).
Binnen de eerste 100 km ga ik langs bij enkele baaien en hun stranden: Tolaga Bay, Anaura Bay en Tokomaru Bay. Stuk voor stuk mooie plekken met mooie zandstranden. Het weer zorgt er echter voor, en daar is weinig aan te doen, dat de uitstraling minder is en het er minder prettig vertoeven is dan bij zonnig weer.
In Tikitiki bezoek ik de St. Mary's Church, in 1924 opgetrokken in Maori-stijl en ter herinnering aan in de eerste wereldoorlog gesneuvelde Maori-soldaten.
Vervolgens wil ik naar East Cape met vuurtoren rijden, het oostelijkste puntje van het Noordereiland. Als ik die kant uit wil, blijk ik 20 km enkele reis over gravel te moeten en daar pas ik voor, want ik wil geen risico op schade lopen. Die schade komt er toch wel, door mijn eigen toedoen. Daarover later meer.
In Te Araroa staat de grootste en 600 jaar oude Pohutukawa boom/struik van Nieuw-Zeeland. Hij wordt in Nieuw-Zeeland ook als kerstboom gebruikt.
Ten slotte bezoek ik Hicks Bay met zijn prachtige lange strand, waarna ik richting de hostel in Waihau Bay rijd.
De route van Gisborne naar Waihau Bay voert overigens grotendeels door prachtig heuvel/berglandschap. Dat wil ik niet onopgemerkt laten.
Ik heb nog moeite om de hostel te vinden, maar uiteindelijk kom ik zonder kleerscheuren ter plekke. Het gravelpad naar de hostel is nogal ruw en hobbelig. Dat doet me twijfelen of ik wel goed zit en of het de bedoeling is door te rijden.. Ik laat de auto staan en ga eerst een kijkje nemen.
Ik kan inderdaad doorrijden en achter het huis parkeren. Ik ga terug naar de auto en vergeet dat er links van de auto een diepe greppel is. Als ik vervolgens het stuur iets te ver naar links draai, belandt de auto met een flinke klap op een paar stenen aan de bovenkant van de greppel. Het linkerwiel hangt in de lucht, evenals het wiel rechts achter. Schade is er wel, maar die valt alleszins mee. Met het vernuft en de power van enkele aanwezigen lukt het de auto in zijn achteruit terug op het pad te krijgen. Daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Voor het overige moet ik dit regelen met de verhuurder.
De hostel is sober ingericht, de eigenaresse zeer gastvrij en behulpzaam. Dat laatste geldt ook voor een aantal Tsjechen die er verblijven.
De ligging is bijzonder. Je kunt achterom bij wijze van spreken zo in zee stappen. Wanneer de zon langzaam ondergaat, biedt dat mooie beelden voor de camera. De ligging is ook ver van de bewoonde wereld (ik bedoel de supermarkt e.d.), wat betekent dat ik het vanavond met een muesli/notenmaaltijd zal doen.
Morgenvroeg eens kijken wat ik hier in de buurt kan ondernemen.
-
24 Februari 2020 - 12:27
Roelie:
Wat een mooi land is NZ. Je hebt al veel gezien en ons ook laten meegenieten.
Bedankt voor het vele werk -
24 Februari 2020 - 15:25
Corrie Limpens:
Het verbaasd me elke keer weer, die prachtige foto"s, wat een dikke boom, en de zonsondergang, heel mooi. Wel even schrikken, met de auto. Zo zie je maar , je weet nooit wat op je pad komt. In ieder geval ben je er zonder kleerscheuren uit gekomen. Gelukkig. Geniet verder van je superreis xxxxx
-
24 Februari 2020 - 21:58
Philomien Van Weert:
Dat was natuurlijk even schrikken
Gelukkig ben je er zelf heelhuids vanaf gekomen.Wat een prachtige foto,s weer.Heerlijk genieten.Dikke knuffelXxx -
24 Februari 2020 - 22:05
Anny:
Hoi Martin,
Ik zie al half vliegen en terwijl ik lees, krijg ik de kriebels. Knap dat je dan rustig blijft.
Foto's zijn weer prachtig en iedere keer anders.
De dikke boom is weer een geschenk voor mij verbeelding.
Liefs Anny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
